Drewniana podłoga ma wiele zalet. Oprócz kwestii estetycznych, cechuje się ona wyjątkową trwałością. To jak długo parkiet w naszym domu będzie wyglądał elegancko i nie ulegnie uszkodzeniu zależy głównie od wykonania jego montażu, jakości drewna oraz sposobu zabezpieczenia desek. Jednym z głównych problemów drewnianych podłóg, który nieodwracalnie niszczy ich wygląd jest łódkowanie.
Na czym polega łódkowanie?
Pod wpływem wilgoci parkiet często ulega odkształceniu, co powoduje powstawanie nierówności na jego powierzchni. Najczęściej zewnętrzne części klepek podnoszą się do góry względem środkowej części. Jest to zjawisko nieodwracalne, a na jego powstawanie ma wpływ szereg złożonych czynników.
Jakie są przyczyny łódkowania?
Najczęstszym powodem powstawania tego zjawiska jest zbyt duża wilgoć podłoża lub powietrza w pomieszczeniu, w którym ułożony jest parkiet. Różnica wilgotności między dolną a górną częścią klepek powoduje ich odkształcanie. Jest to złożony problem, gdyż istotne znaczenie ma tutaj gatunek drewna, stosunek szerokości do grubości klepek, sposób ich wykonania oraz montażu czy rodzaj zastosowanego kleju lub lakieru. Najlepszy stosunek szerokości do grubości klepki wynosi 4:1, w przypadku gdy wzrośnie on do 8:1 lub więcej to ryzyko łódkowania znacząco wzrasta. Wykonanie zabezpieczenia parkietu powłoką olejowo-woskową zamiast lakierowania pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i ogranicza zjawisko łódkowania. W niekorzystnych warunkach, gdy wilgotność jest wysoka, lakier często utrudnia swobodny przepływ powietrza i potęguje efekt łódkowania.
Jaki rodzaj drewna najłatwiej chłonie wilgoć?
Niektóre gatunki drewna mają tendencje do gromadzenia większej ilości wody. Z tego względu gorzej reagują na wilgotne otoczenia i są w szczególności podatne na powstawanie zjawiska łódkowania. Należą do nich: buk, jesion, grab i klon.
Jak zapobiegać łódkowaniu parkietu?
Na czym polega łódkowanie?
Pod wpływem wilgoci parkiet często ulega odkształceniu, co powoduje powstawanie nierówności na jego powierzchni. Najczęściej zewnętrzne części klepek podnoszą się do góry względem środkowej części. Jest to zjawisko nieodwracalne, a na jego powstawanie ma wpływ szereg złożonych czynników.
Jakie są przyczyny łódkowania?
Najczęstszym powodem powstawania tego zjawiska jest zbyt duża wilgoć podłoża lub powietrza w pomieszczeniu, w którym ułożony jest parkiet. Różnica wilgotności między dolną a górną częścią klepek powoduje ich odkształcanie. Jest to złożony problem, gdyż istotne znaczenie ma tutaj gatunek drewna, stosunek szerokości do grubości klepek, sposób ich wykonania oraz montażu czy rodzaj zastosowanego kleju lub lakieru. Najlepszy stosunek szerokości do grubości klepki wynosi 4:1, w przypadku gdy wzrośnie on do 8:1 lub więcej to ryzyko łódkowania znacząco wzrasta. Wykonanie zabezpieczenia parkietu powłoką olejowo-woskową zamiast lakierowania pozwala na lepszą cyrkulację powietrza i ogranicza zjawisko łódkowania. W niekorzystnych warunkach, gdy wilgotność jest wysoka, lakier często utrudnia swobodny przepływ powietrza i potęguje efekt łódkowania.
Jaki rodzaj drewna najłatwiej chłonie wilgoć?
Niektóre gatunki drewna mają tendencje do gromadzenia większej ilości wody. Z tego względu gorzej reagują na wilgotne otoczenia i są w szczególności podatne na powstawanie zjawiska łódkowania. Należą do nich: buk, jesion, grab i klon.
Jak zapobiegać łódkowaniu parkietu?
- W pierwszej kolejności należy ocenić warunki panujące w pomieszczeniu, w którym ma zostać położony parkiet. Największym problem będzie oczywiście zbyt duża wilgoć podłoża lub powietrza.
- Ograniczenie zawartości wody w materiałach pomocniczych stosowanych przy montażu parkietu. Dobrą praktyką parkieciarską jest wykorzystanie klejów poliuretanowych lub syntetycznych, które nie zawierają substancji powodujących zmianę wilgotności drewna i dzięki temu ograniczają efekt łódkowania.
- Prac parkieciarskich nie należy łączyć z malarskim. Ze względu na dużą wilgotność farb, klejów do tapet czy lakierów drewniana podłoga będzie chłonąć wodę.
- W trakcie trwania prac wykończeniowych nie należy okrywać podłogi folią. Lepiej zabezpieczyć ją kartonem czy tekturą. Ze względu na słabą cyrkulację powietrza pod folią zacznie zbierać się wilgoć, która pochodzi z lakieru, kleju lub z samego podłoża. Zgromadzona warstwa wilgoci pod folią, a na powierzchni parkietu doprowadzi do odkształcenia drewnianych klepek.
- Dobrą praktyką jest odczekanie 14-30 dni przed wykonaniem cyklinowania podłogi. Pozwoli to na dokładne wyschnięcie kleju,a co za tym idzie, odparowanie wody. Jest to czas, w którym drewno zdąży też oddać wilgoć zebraną z podłoża.
